رواية صد@مة زواجي العرفي كاملة
كنت واقفة بين ايده مزهولة من تصرفاته لحد مالقيته قفل الدش وشالنى على ايده وطلعنا من الحم-ام ومعرفش ازاى لقيت نفسى على السر-ير وهو جمبى ودى كانت اخر حاجة اتوقعها ان احنا نعيش زى اى اتنين متجوزين وميبقاش جوازنا على الورق بس.
صحيت على بليل لقتنى نايمة على صدره فارفعت راسى وبصتله لقيته نايم تأملت ملامحه وانا مش قادرة اصدق اللى حصل بينا والاغرب انى مش مدايقة وجوايا احساس ان عايزة افضل فى حض-نه كدة على طول
لقيته بيحاول يفتح عينه فحطيت راسى على صد-ره بسرعة وغمضت عينى جامد مش عيزاه يشوفنى فالقيته بيحرك ايده على شعرى وبيقولى بهدوء: عارف انك صاحية.
لقتنى غمضت عينى اكتر مش عايزة ابصله معرفش دة خجل ولا خۏف ولا ايه بالظبط لحد ما نادانى: حور
واخيرا رفعت راسى وبصتله بخجل لقيت نظرته المرادى مختلفة عن كل مرة حاستها حب فاطولت فى نظرتى له لحد ماسمعته بيقولى: ندمانة؟
لقيت عينى رغرغت بالدموع وانا بقوله: مش عارفة …..وسكتت شوية وكملت: انت ليه عملت كدة ؟
مسح دموعى وقالى: انتى مراتى.
قولتله بوجـ،ـع: بس هنطلق.
حط وشى بين ايده وقالى: بس انا مش عايزك تبعدى عنى.
قولتله بدموع: ليه؟وازاى انت من كان يوم كنت عايز تق-تلنى.
قر-ب وشه منى وقالى: ومقتلتكيش وعمرى ماافكر اعملها.
قولتله بدموع: انا مبقتش فهماك.
رد بهدوء: مش مهم كل اللى عايزك تفهميه ان فى كل الضلمة اللى انا فيها دى …انتى النور الوحيد اللى بيشدنى له.
رديت بدموع: طب ماتسيب الضلمة دى وارمى كل حاجة ورا ضهرك وتعالى نعيش فى النور.
ابتسم وقالى: ياريت كان ينفع…بس مش هقدر ابص لنفسى فى المرايا طول منا سايب حقى وهفضل حاسس نفسى ضعيف.
مسكت وشه بين ايدى وقولتله بحب: حقك محفوظ عند ربنا وانت عملت كل اللى تقدر عليه.
حط ايده على ايدى وپاس كف ايدى وقالى: فاضل خطوة واحدة بس واوعدك من بعدها هعوضك عن كل اللى شوفتيه …. وهتغير عشانك ياحور.
نزلت دموعى وانا بقوله: خاېفة اكون بحلم خاېفة يأسر اتوجع تانى.
همس قدام شفا-يفى: مش قولتلك قبل كدة ان انا الس-م والترياق فى نفس الوقت…فlلما الس-م يختفى هيفضل الترياق عشان يداويكى .
وطبع بو-سة حنونة على شف-ايفى وعشنا تانى اجواء الصبح وكنت حاسة انى بحلم حلم جميل ومش عايزة افتح عينى واصحى منه ولا عايزة افكر فى اللى حصل زمان وعايزة امحى كل حاجة وتفضل بس الذكرى دى محفوظة فى دماغى للابد.
وبعد حوالى ساعة لبسنا وجهزنا عشان نحضر الحفلة وقبل مانمشى مسك ايدى وقالى بهدوء:
