روايه مريم وادهم كامله بقلم نسمه مالك

هى ايه الهدوم المايعه اللى جيباها دى..

وكل دول لسه ملبستهمش.

لتتحرك لباقى الادراج وتهم بفتحهم..

امال اللى لبستهم اد ايه على كده بقى..

ليوقفها ادهم سريعا ويتحدث بنفاذ صبر..

ادهم:ماما انا مطبق من امبارح والمفروض انام ساعتين علشان اقدر اروح الشغل..

شاديه:بغضب وغ0ل..قولت لاهلها على عميلها السوده..

ادهم:لا مقولتش..

ومش هقول..

ومريم هتيجى بكره بأمر الله..

انا ودتها عند اهلها علشان عارف انها هترجع نفسيتها مرتاحه ونفوسنا تكون هديت شويه..

شاديه:بغيظ..ايوه قول نفس الكلام اللى اخوك كان بيقوله لحد ما مراته ركبته ودلدلت..

اكملت بصرامه..

اسمع يا واد انت حالا تتصل بابوها وتقوله على كل الق0رف والتراب اللى انا لقيته فى الشقه..

واهملها وعفن0تها دى كلها..

وتسبها كام يوم كده تتربى عند اهلها وانا معاك اهو يا ضنايا وهعملك كل اللى تحتاجه بس اسمع كلامى يابنى...

لتمثل البكاء..

مش عايزاك تكون دلدول زى المكوس اخوك اهئ اهئ اهئ.. مش هستحمل اشوف ولادى الاتنين مراتتهم ممشياهم..

كفايه اخوك هتبقى انت كمان يا ادهم..

ادهم:خلاص يا ماما متعيطيش..

شاديه:بفرحه..يعنى هتشتكيها لابوها؟

ادهم:هشتكيها يا ماما هشتكيها

نهايه الفلاش باااااااااك

مريم:ادهم يا ادهم سرحت فى ايه كل دا؟

ادهم:ها احححم لا ابدا يا ام تيام..

كنتى بتقولى ايه؟

مريم:ببتسامه..متسرحش ياادهم فى اللى مامتك خلتك تعمله..

اللى فات فات خلاص واللى حصل دا كان خير على فكره...

تظر لها بستغراب لتكمل هى بتأكيد..

علشان يفوقك ويفوقنى انا كمان..

ادهم:بعدم فهم..طيب يفوقنى انا ماشى..

لكن انتى عايزه تفوقى من ايه؟!

مريم:بصرامه..ايوه يا ادهم انا لازم افوق..

لازم اخرج بره الدايره المقفوله اللى انت حططنى جواها...

لتنظر بعمق داخل عينه..

انا محبوسه فى بيتك بربى ابنك وبس..

انت خلتنى قطعت علاقتى بصحابى مروه ومنه ومياده اللى انت عارف انى مكنتش بفرقهم..

حتى مرواحى لاهلى بحساب..

وكل فين وفين لما اروح ساعه ولا اقل وامشى...

ممكن اقعد فى البيت بالشهر لابشوف حد ولا بكلم حد..

ولما تحن عليا وتسبنى اخرج تقولى اروح عند مامتك وتجبرنى ابات هناك كمان..

وانت عارف انى مبعرفش انام هناك خالص..

وانت بقى الله يقويك ويعينك طول الليل والنهار فى الشغل وانا معظم وقتى يا صاحيه بتيام يا نايمه معاه لما ينام..

لتتنهد بتعب