روايه براءتي _ بقلم كوكي سامح
براءه.. انا براءه ممكن ادخل ومسكت الاوكرا
فريده مسحت دموعها.. هى ناقصه قرف.. نعم
براءه فتحت الباب ودخلت
فريده بحده وغضب.. نعم.. عاوزه ايه!؟
براءه بخوف.. انا سمعتك وانتى بتعيطى اتخ-ضيت
عليكى.. فى حاجه ولا ايه.. فهد جرالو حاجه!
وقربت منها وشدت الكرسى وقعدت
فريده بحده.. براءه اخويا كويس وانا كمان
مفيش داعى تقعدى علشان انا مش هتكلم
براءه.. لسه بتحبيييه صح؟
فريده بتجاهل.. هو مين ده اللى بحبه؟
براءه.. الظابط القمر اللى كان عندنا امبارح.. على فكره انا كنت اول مره اعرف انك كنتى مخطوبه.. بس بصراحه يستاهل
شكلو كده حد محترم وابن ناس وغير انه قمور اوى وراجل وواثق من نفسو
فريده بتوتر ودموع.. انا مبحبش حد وبعدين
خلاص الموضوع انتهى من زمان.. وقامت وقفت
وبقت تمشى فى الاوضه زى المجنونه.. انا بحكيلك ليه!.. انتى مالك اصلا.. قال بحبو قال
وبصت لبراءه.. انا مش بحب حد فاهمه
براءه.. مممم واضح وبسرحان وهدوء
عارفه يا فريده انا من اول يوم شوفت فهد فيه وعرفت ان ده الإنسان اللى هكمل معاه حياتى
زى بردوا من اول يوم شوفتك فيه عرفت انك مش عاوزه تكونى صاحبتى ولا حابه ان اكون
فريده.. ولما انتى عارفه انى مش حباكى اصلا
داخله بتحشرى نفسك فى حياتى ليييه!
براءه بدموع.. علشان حسيت انك محتاجه حد جمبك فى نفس الوقت اللى انا كمان محتاجه
حد يكون جمبى.. كان نفسى تكونى اخت ليه
احكيلك عن مشاكلى وانتى كمان تحكيلى
عن كل اللى تاعبك بس يا خساره من الواضح كده انك مش طيقانى وقامت وقفت واتحركت خطوتين لقدام ولسه هتفتح الباب.
