رواية ضرني حامل بقلم سيد عبد ربه
ما عرف انكم دخلتم عنده. صفية امممم ماما. هى الى كانت عاوزة تعمل حجاب لبنت خالتى بس . عبد الله انتى كدابة على فكرة. انتوا روحتوا قبل كدة و عملتوا ليا عمل خلتونى اكره ناهد. و اطلقها . صفية ايه الى انت بتقوله. دة. لا طبعا احنا منعملش. كدة ابدا . عبدالله ناهد قبل كدة شافتك وانتى كنتى رايحة تحطى حاجة
عبدالله رفض . و أصر اخدنى عبد الله و دخلنا على صفية وكانت حماتى موجودة وحكيت موضوع الينسون . و حكيت لما شفتها ساعة الشاى. لما دارت حاجة فى ايديه
ويطلقها علشان ابنها ميترباش بعيد عن امه. وابوه مش ذنبه ان امه وحشة وسيئة . انا لا يا عبدالله. لا. افتكر ابنك حتى. لو هى وحشة. لا اوعى تطلقها ابدا . اما انتى يا
صفية ربنا هو الى بيرزق. وبيقدر الارزاق ومفيش حد ربنا خلقة اقل من التانى كل البشر متساوية فى الرزق .بس بيختلف نوع الرزق عن التانى ربنا بيدى لناس. اولاد .ويدى ناس. مال . وغيرهم راحة بال .وغيرهم صحة . ربنا مش بيظلم. عباده . وانا.
الضر. وانت ارحم الراحمين . كنت ادعو ربنا. وابكى. اوووى . وقمت اتوضيت. وصليت. ودعيت. تانى . يارب انصرنى. يا رب كنت اصلى. وادعى كتير. ان ربنا ينصرنى و يرجعلى حقى . اما عبدالله قال لصفية احمدى ربنا انى مش هطلقك علشان ابنك بس لكن. انتى هتعيشي هنا زيك زى اى شيء. فى البيت . قعدت صفية. تبكى من
يحضن فيا. و يبوس فى راسي فقت لقيته حاضنى اووى وبيبكى . انا خير يا عبدالله. هو. انا ھموت . عبدالله اه هتموتى فعلا من الفرح لما تعرفى فيه ايه عندك. انا فى ايه يا عبدالله قلقتنى . عبدالله ناهد. ا انا فى ايه يا عبدالله قلقتنى . عبدالله ناهد. انتى حامل. حاااامل . انا بتقول ايه يا عبد الله انت بتهزر صح. فى ايه بجد . الدكتور والله انتى حامل يا مدام ناهد انا . لا إله الا الله لا إله إلا الله الحمد الله. والشكر. لله يارب
استجبت لدعواتى اشكرك يارب انا مستهلش كرمك. دة يارب حضنى عبدالله. وقعد يبكى هو كمان واترميت فى حضنه و قعدت ابكى بحړقة واحمد ربنا . حسيت انى بحلم مش حقيقة الى بعيشها دى روحنا البيت. و روحنا عند اهل عبدالله . ودخلنا جت حماتى
تطمن عليا . حماتى ايه يا ناهد الف سلامة مالك . انا الحمدالله يا ماما عمرى ما كنت كويسة زى النهاردة. والله . حماتى امال مالك خضتينا عليكى الدكتور قالك. عندك ايه . عبد الله قالها. عندها بيبى فى بطنها . حماتى بتقول ايه يا عبدالله انت بتتكلم جد يابنى . عبدالله اه. والله يا امى ناهد حامل. حاااامل . حضنتنى حماتى. وقعدت تقول
ربنا كبير يا بنتى. وكريم و جبر بخاطرك . انا الحمد الله. يا ماما بس بلاش بكاء. حماتى تزغرط وتسمع كل الناس . تنزل صفية. بسرعة. و تشوف حماتى وهى بتزغرط . صفية فى ايه يا ماما . حماتى . ناهد. حامل. ناهد حاااامل يا ناس صفية
اكيد حمل كاذب . عبدالله لا مش كاذب. الدكتور اتأكد منها . صفية مش معقول. ابدا . انا ليه مش معقول ربنا كريم و مش بيتعاند. صفية طلعت فوق. وقفلت عليها اوضتها. وجاتلها حالة قهر. وجسمها سخن جدا. وتانى. يوم. للاسف صحيت لقت ابنها مېت جنبها ومش بيتحرك . اخدناه. وجرينا على الدكتور والدكتور قال البقية فى حياتكم . كانت صدمة لينا كلنا خصوصا عبدالله وامه. قعدنا فى حزن رهيب لمدة
شهر . مرت الايام. وانا ولدت. ولد زى القمر وبعد سنه. حملت تانى .وصفية بعد ما ابنها ما م١ت. محملتش تانى . وجبت تانى مرة. ولد برضوا وتالت سنة حصل حمل ليا تانى .ساعتها قرر عبدالله انه يطلق. صفية. لانها بطلت تحمل وغير كدة مش بيحبها . وهى خارجة قلتلها ربنا مش بتعاند ولا يحب حد يعاير حد من عباده . انا ربنا كرمنى علشان كنت براعيه فى افعالى. مش بأذى الناس واحقد عليهم . بصي ربنا. انتقم. ليا ازاى. ونصرنى ازاى الحمد الله. والشكر لله . مشيت صفية. غير. مأسوف عليها . اما.
انا دلوقت وانا بكلمكم انا بقى معايا خمس اولاد كلهم. زى العسل . وبقول لكل الناس اوعوا تحقدوا على حد. او تأذوا حد. او تعايروا حد .لان ربنا بيغار على عباده .وربنا كريم. اووى بس انتوا قربوا منه. وادعوه. كتير. وهو كريم
